Yine üzdün yine bana taş attın
Bana iki tatlı sözü çok gördün
Bugün yine ayazınla üşüttün
Bana bahar ile yazı çok gördün
Sen kurt oldun ben körpecik kuzuydum
Sen ozandın ben inleyen sazıydım
Ben her şeyin azına da razıydım
Vay muhannet bana azı çok gördün
Kim sevmez ki de bal yapan arayı
Düşünmeden ileriyi geriyi
Ben olsaydım bağışlardım sürüyü
Sense bir tanecik kuzu çok gördün
Uçan yavru daha dönmez yuvaya
Alır başın gider dağa ovaya
Beni sürdün dağa taşa kayaya
Yürümeye bana düzü çok gördün
Umarım yerine gele muradın
Ahiretde düzgün olsun sıratın
Hep beni gördükçe astın suratın
Bana bir kez gülen yüzü çok gördün
Sakla kalsın bu şiiri bu yadı
Unutsan da bu insanı bu adı
Herkesin takdiri o güzel tadı
Bana bir yemeklik tuzu çok gördün
Kayıt Tarihi : 3.5.2006 22:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!