Çok geç olmadan.. Şiiri - Emre Erturan

Bir gün muhakkak çalar ayrılık sireni.
Birde bakmışsın, kaçırmışız treni.
Sevilenin doğası, üzmek mi seveni?
Çok geç olmadan, çıkta gel hadi...

Zaman dediğin, geçip gidiyor.
Ömür dediğin, tükenip bitiyor.
Yalnızca, içimdeki elem dinmiyor.
Çok geç olmadan, gelde dindir elemimi...

İnsan seçemez ya hani kaderini.
Her gün taşısamda kederini.
Sen sakın üzülme, üzme kendini.
Çok geç olmadan, gelde kurtar beni...

Âmâlar gibiyim, hep karanlık bir yerdeyim.
Ben zannediyordum ki, kendimdeyim.
Halbuki, yokluğunda kaybolmuşum.
Çok geç olmadan, gelde bul beni...