Çok Geç Olmadan Şiiri - Nurgül Ömeroğlu

Günaydın yokluğunun birtanesi. Bugun nasılsın? Beni sorucak olursan biraz üşüttüm galiba, her tarafım ağırıyor sensizliğimde. En çok ta şu kalbim…. Ahhh ah sevgilim… bir görsen şu zavallı sevgilini oturur ağlarsın halime. Vazgeçtim çünkü her şeyden, özellikle de kendimden… sen yoksan ne diye boşa yaşasın ki bu can? Beni ben yapan sensin her şeyim… şimdi kalkıyorum sabahları, bakıyorum yanımdaki yerin soğuk, sen yoksun, biraz daha üşüyor içim. Çekiyorum yorganı boynuma kadar. Yine de geçirmiyor be sevgilim sensizliğin acısı…
Biraz kilo verdim gittiğinden beri… kahvaltılarım o eski günlerdeki gibi güzel değil, bir şey yiyesim gelmiyor bu yüzden.bir de senin gibi kahve yapmayı beceremiyorum galiba, aratıyor benim kahvelerim seninkini. Ne güzeldi dimi eskiden sabahlarımız. Ben en sıcak ekmekleri alırdım fırından sen en güzel kahvaltıyı hazırlardın… kahvelerde geldiğinde yakardık bir sigara, keyfimizce otururduk…
Şimdi de içiyorum sigaramı yine ama kalbimin acısına biraz daha fazla yakıyorum… takvim sayfaları azalıyor git gide… çiçeklerine de bakamıyorum senin gibi… eve de bir güzel temizlik yapmalı… ama en önemlisi sen gelmelisin birtanem bu eve. Her şey sana muhtaç, en başta ben… dayanamıyorum artık anlasana her şeyim… bunca yıl alıştırdın kendine, şimdi özlerim tabi saçlarının kokusunu, avuçlarımda pamuk gibi ellerini…
Yaşlandım işte, bunadım belki de… ama unutmadım daha seninle geçen o güzel geçmişimi. Pencerelerde beklemekten sıkıldım artık… her çalan kapıya heyecanlanan kalbime fazla geliyor hayal kırıklığı… bir gün kaldıramayacağım diye korkuyorum gelmeyişlerini….
Hadi çık gel nerdeysen… kabulümsün, her halinle helalimsin… yeter ki daha fazla üzme bu yaşlı adamı… muhtacım aşkına anlasana be kadın… nerdesin? Bir mektup yaz, bir telefon et, şurdayım buradayım her hangi bir yerdeyim de,biliyim bir yerlerde nefes aldığını… bu bilinmezlik çok ağır yüreğime… omuzlarımda koca bir yük gibi nerde olduğunu, nasıl olduğunu bilmemem…
Çektin gittin bir hiç yüzünden, şimdi ben bir hiçim sayende… neyi bekliyorsun? Mezarıma mı geliceksin bir demet karanfille? vicdanını susturur mu o çiçekler birtanem? çok geç olmadan gel bana, sarıl yine eskisi gibi… unutmaya hazırım her şeyi… yeter ki son günlerimde yanımda sen olduğunu bileyim… Rabbim’İN YANINA ELLERİNİ TUTARAK GİDEYİM… gel yüreğimi daha fazla üzmeden… gel birtanem her şey için çok geç olmadan….