Çok Geç Olacak...

Uyandım,
Yine
Sabahın kör karanlığı,
Önce
Yaprakları selamladım
Islak kaldırımlarda
Yorgun ve perişan,
Sonra
Moda taksideki
Şoför arkadaşları,
Her sabah yaptığım gibi
Adımladım
Moda caddesini
Soldan yukarı;
Daha çıkmamış
Poğaçaların kokuları içinde,
Vakit o kadar erken…

Saat sekiz civarı…
İstanbul uyanmış
Boğaz köprüsündeyiz
Kör dövüşü bir trafik
Çığlık çığlığa
Kornalar,
Arabalar
Birbiri üzerinde
Hiç kimse fark etmiyor
Her gün
Belki de
Dünyanın
En güzel manzarasını paylaşıyoruz
Sol tarafta bütün ihtişamıyla Sarayburnu
Sağ tarafta Beylerbeyi ve Kuleli
Biz yol uğruna
Birbirimizi öldürüyoruz…

Akşam yedi sularında
Randevum var;
Saks mavisi
Kadife bir gecede
Seyredeceğim
Bir tarafta Üsküdar
Bir tarafta Kabataş ve Sirkeci,
Pırlantalarla bezenmiş Boğaziçi’ni…

Kimi
Uyukluyor olacak
İnsanların
Geçen günün yorgunluğuyla
Kimi
Kitap okuyacak
Yine ıskalayacaklar İstanbul’u
-Tıpkı ıskaladığımız gibi hayatı-
Uyandıklarında
Çok geç olacak…