Bu çöller; nihayetsiz aczimle, bir seraba
Bile çıkmaz, yanarım; ardımdaki izlere...
Attığım her adımda, beynimde bir acaba
Acaba, ne gün çıkar; bu yollar denizlere?
Ben çaresiz ve mağrur nefsimle, yapayalnız..
Şu çölün ortasında sorarım: sahibi kim?
Ufkunu hayal meyal seçtiğim sahraların?
Ve kanatsız kuşların.. ararım, sahibi kim?
Bir bilsem sahibini; kudreti, arşı tutmuş..
Şu sahra ‘‘Kün! ..’’ emriyle, bir vahaya dönecek...
Bu kumlar ki: yeşilin ahengini unutmuş
Fışkıran kanlı canlı dallarla sevişecek...
Çölleri bir vahaya çeviren sırrı buldum:
BİSMİLLAH! ... kanadı yok, kuşlara iki kanat!
Çırpınmaktan, kanatsız; senelerdir yoruldum
Huzur, çık artık diyor; göklere, kanat kanat! ...
Kayıt Tarihi : 9.10.2005 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Tevfik Ozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/09/cok-gec-gelen-huzur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!