Çok Geç Şiiri - Mehmet Demirkes

Çiçeklerin seviştiği bir bahar günü
Nazlı derenin sesi karışmış sesine
Başım dizlerinde
Dinliyorum
Aragon’ un Elsa’ ya aşkını.

Gözlerin gözlerimdeyken
Ruhum ikizini buldu derken
Ve
Tadarken açelya kokulu tenini
Nerden bilirdim Tanrım
Bir gün benim olmayacağını.

Bak
Kurumuş çiçeğin
Karışmış sayfalara
Bir de yanında
Sararmış el yazınla
Taa Uzaklardan attığın posta.

Benliğimi alıp götüren bu ses
Hep özlediğim hasretliğim
Şimdi bana
“Gel kollarıma” diyor.
Gelemem ki sevgili ahh
Tanrım
Artık çok geç
______saatler durmuyor.