Çok Geç Şiiri - Önder Cankurt

Ve herşey için çok geç artık..
Yıllanmış mahsenlerin tozlu raflarında
Unutulmuş aşk şiirleri gibi
Çürüyüp gitmeye mahkum ömürler besliyoruz
Yalnızlık kokan genç vücütlarda

İstanbul’a çarpıyor bakışlarımız
Yosun tutmuş asırlık düşlerimizi
Allıyoruz, pulluyoruz
Saklıyoruz herkesten ama nafile
Hep bir çıkmazda sonlanıyor kaçışlarımız

Sen ve ben
Kurduğumuz umutsuz bir dünyada
Kimseye söyleyemediğimiz pişmanlıklarımız gibi
Mühürlenmiş, gecikmeli duygular topluyoruz
Her şafağa binlerce umut bağlıyoruz
Sonra sabah oluyor
Ağlıyoruz..