Çok Geç Şiiri - Nilgün Yıldırım

Artık çok geç susturmak için hüsranımı.
Çok geç yeniden başlamak için.
Konuşmak,susmak,sevmek için geç.
Aşk bizden geçti!
Düşlerimizden gece,yağmurlarımızdan kışlar geçti.
Yalnız bir kumsal gibi,
Ayak izlerin kaldı yüreğimde.
Kulaklarımda; seni alıp götüren otobüsün,
Son anonsu kaldı.
Birde,çığlık gibi; 'artık mutsuzum'deyişin.
Ne kadar çabuk eskidik,
Ne zaman geçti bu bahar.
Daha anlatacak hikayelerim vardı sana.
Bize benzemeyen kahramanları,
Sonu olmayan mutlu bir dünyayı anlatan.
İşte koşar adım geldik kaçtığımız yere.
Olay yerine dönen suçlular gibiyiz.
Geride bıraktığımız acıyı görmek için,
Hep dönüyoruz birbirimizin yüreğine.
Yeni acılarla üstelik.
Doğrularla,gerçeklerle boğuyoruz sevgimizi,
İzi kalıyor boğazımızda.
Kim baksa sana yada bana,
Çaresizliğin parmak izlerini görüyor.
İşte belki sırf bu yüzden;
Sen gül niyetine uzatıyorsun ellerini,
Benim sözcüklerim kanatan diken...

15,10,2006