Gün doğarken, heryer sessizken ve kokarak sokaklarına
dalarken şehrin, ne bilinmezliktir bu
Arkası kesilmez tedirginlik
Sen beni görüyormusun, nekadar da leş gibiyim...
pislik içinde
kaçıyorum karanlık şehrin sokaklarından, daha güneş
saklanırken sislerin ardına
Üşüyorum yalın ayak...Sefaletin içinde bir nefes daha
alıyorum sigaramdan,
Yaşadaıgım onca güne bir küfür sallıyorum birtane daha
kimin umrunda...
Göremiyorum ya seni kimin umrunda...Nkadar yalnızım
kim bilir..Nerdeligni unutarak varlıgını arıyorum
hala utanmadan
Bu hüznü nekadar daha saklayabilirim gözlerinden
devlerin
Ve ellerimi nasıl göstermeden sarılabilirm anneme kan
içinde
Kaçamamak ne kötü degilmi, kıramamak kırılamayanları
Güllere dokunamamak, rüzgarda savrulamamak şöyle
ağaçlarla beraber...Gülememek korkmadan
Okadar çok ki bilinmez ancak sen bilirsin cevaplarını
ancak sen...
Saklanamıyorum artık duvarın arkasında herkes haberdar
olacak benden...Ama kaç kişi anlayacak sence
Herşeyimi ortaya koyuyorum artık, kendi ölümüme
gidiyorum, kendi ölümümü görüyorum...
Kabuslar peşimi bırakmıyor, anlıyormusun
melegim..Yitiyorum yavaş yavaş
Birkerede olsun bitsin isterdim ama olamıyorum...
Çok fazla yoruldum.....
Çok fazla........
25 Ağustos 2003, Pazartesi
Devrim SaguebKayıt Tarihi : 6.5.2016 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Devrim Sagueb](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/06/cok-fazla-yoruldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!