4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Çok fazla insanım
O kadar fazla ki göze batıyorum
Sessiz sevgilerin acısıyla koştururum
Nefesim kendi nefesim değil
Kendi sözlerim ürkütüyor beni
Sesiz gönüllerde duyuluyor çığlıklarım
Diyorum ki acı eksilmesin ağzımdan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta