Çok Etti Soysuz Şiiri - Muammer Yalçın

Öyle sevmiştim ki tarif edilmez
Tertemiz sevgimi yok etti soysuz
Kırdığı bu kalbim tamir edilmez
Bana yıllar yılı çok ettin soysuz

Ayları yıllara ekler dururdum
Her gece rüyamı yoklar dururdum
Her gün batımını bekler dururdum
Olanca sabrımı tüketti soysuz

Giyip beyazları allar içinde
Koydu beni türlü haller içinde
Eğdirdi başımı eller içinde
Ellere boynumu bük etti soysuz

Kâbus gibi çöktü masum dünyama
Sırtımdan habersiz sapladı kama
Oysa ne hayaller kurmuştum ama
Sonunda canıma tak etti soysuz

Beni efkârlara büründürdü hep
İki mutlu çifte yerindirdi hep
Öldürmediysede süründürdü hep
Canımı tenime yük etti soysuz

Mutlu olmasada ol demem ona
Şimdi dönse bile gel demem ona
Az daha sürünsün öl demem ona
Bu cezayı çoktan hak etti soysuz