“Yol nereye?” diye sordu,
Ben “Kızıl elmaya” dedim.
Yanı başıma oturdu.
“Berzaha” diyemedim…
Öylece yüzüme baktı,
“Ben ordayım” dedi.
Bekliyorum” deyip kalktı.
O laf üstüne laf diyemedim..
Oysa salasını ben okudum.
Namazını ben kıldırdım…
Öldüğünü de biliyordum,
“Şahadet” getirip ağladım…
Dost anısıdır bu yaşanmış,
Çok yıllar öncesinden.
Kimseye anlatılmamış.
Azrail’i görmesinden….
2025
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!