Taklit,düşünceyi susturan,fikri gelişmeyi yerinde saydıran,kişinin iç zenginliğini donduran,fikir ve görüş beyanını askıya aldıran,kolaya ve basite sığındıran,yeni olmayan şeyler meydana getirerek kendini avunduran,insanın kendi kendisini aşmasını engelleyen zararlı bir alışkanlık ve çok yanlış bir davranıştır.
Taklit,özellikle şuursuz ve cahilce taklit,beraberinde teslimiyetçiliği getireceğinden çok zararlı ve telafisi imkansız neticeler doğrurur.Kişiyi hazır formüllere alışıtırıp düşünce ve ruh dünyasını karartır.Kişileri serseri, serkeş, sevimsiz, inzibatsız, insicamsız, boş ve kof işlere yöneltir. nsanın kendisini bilerek başkalarına sömürtür. Taklitçi insan, düşünemez, araştırma gereği duymaz, sürekli başkalarından kopye çeker. Hiçbir zaman ileride olamaz.Her zaman taklit ettiği insan ve toplumların arkasında yayan ve yavan kalır.
Öyleyse gelişmek,ilerlemek ve günden güne gelişen ülkelerin seviyesini yakalayabilmek için mutlaka taklitten uzak durmalıyız.İnsan olarak bizlerin kendi gücüyle ayakta kalmasını engelleyen,her zaman için tutunacak bir dal aratan,çoğu zamanda taklit edilenin gölgesinde kalmamıza sebep olan taklitten ve taklitçilik hastalığından bir an önce kurtulup, güllü, çiçekli, güneşli geleceklere doğru yelken açmalı, ilme, tekniğe, fenne, doğruya ve doğruluğa doğru koşmalıyız.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta