yüzyıllar önceydi...
ankara garında bir tren durdu.
elinde bavulu bindi trene,
sırtında eski ceketi...
yıpranmış, hatta yamalı ama
kalmış babasından.
en değerli varlığı.
yüzyıllar önceydi
bir tren geçti ankara garından
şık bir hanım bindi trene
bavulu yok
aslında o tarafta yakını da yok
davet edince fakir,
ilginç geldi teklif, binesi tuttu.
yüzyıllar önceydi...
hayat bu, roller değişti;
adam artık zengindi.
yüzyıllar önceydi
ankara garında bir tren durdu.
kadının uzanan eli boş kaldı
aslında, gittiği o yerde hiç yakını olmadığını
işte o an anladı.
Kayıt Tarihi : 23.10.2008 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!