Çok Çocuk Neyimize Şiiri - Kazım Bükülmez

İki çocukla doymazken karınlar,
Her gün kararırken yarınlar.
Gelirken sorun üstüne sorunlar,
Çok çocuk bizim neyimize.

Yeteri kadar varken işsiz,
Bu ne lahana.bu ne perhiz.
Sanırlar bu millet hep keriz,
Çok çocuk bizim neyimize.

Akıl verenlerin tuzu kuru,
Yoktur yarınlarında soru.
Milletin yoksa aklından zoru,
Çok çocuk bizim neyimize.

Emeklilik hakkı yok olurken,
Babası zar zor iş bulurken.
Bazen tok,bazen aç kalırken,
Çok çocuk bizim neyimize.

Çocuk doğurmak kolay,
Dokuz aylık bir olay.
Etmeyin milletle alay,
Çok çocuk bizim neyimize.

Önce acıkırlar aş isterler,
Biraz büyürler iş isterler.
Askerden gelir eş isterler,
Çok çocuk bizim neyimize.