Çok...
Bunaldım...
Çok...
Ötelere gidesim var...
Rabbim olsa razı...
Saniyelik nefesim var...
İnsanız ya yaşamak gerek...
Şu hayatı taşımak gerek...
Her haline şükür ederek...
İmtihana katlanmak gerek...
Çok...
Bunaldım...
Çok...
Sabırdan başka...
Çare yok...
Sıkıntı bizler için...
Dövünmek dizler için...
Geride bırakılan izler için...
Tövbeden başka çare yok...
Çok...
Bunaldım...
Çok...
Ne dikili taş için...
Ne kaptaki aş için...
Bir garip baş için...
çok...
Bunaldım...
Çok... (Kederli Kul)
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kederlikul](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/23/cok-bunaldim-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)