Çok az yaşasanda Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Çok yaşayanda az yaşayanda
Katmazsan ömre güzel bir seda
Atma bir kulaç boşa dünyada
Soğuk nefesi aran yaşamda

Zevk öpüşünü estirme tufana
Girme batılın karanlığına
Tövbeyi kondur gülün dalına
Durmadan ağla gönül falına

Süzülüp gidiyor ömür dediğin
Bazen şefkatle asık suratla
Kin öfke ile dertle cefayla
Mutlu ve mutsuz dalgın bakışla

Geçip gidiyor ömür dediğin
Gülümseyerek verdiğin pozla
Aşkı pişirme günah narınla
Kayma fitnenin kum toprağınla

Ömür dediğin yolcu misali
Akar ve gider bir su misali
Kayar ve gider bir film misali
Yaşanmamışlık hayat misali

Ömür dediğim misafir hali
Dünyada kalır son birkaç anı
Hiç hatırlanmaz varsa ad sanı
Ömür bitince başka alıcı

Ömür dediğin ne ki bir bakış
Say bir iki üç dokuz on bitiş
Bir uyup birde son kez uyanış
Tek bir biletle durakta biniş

İşte bitti ve kondu terazi
Koy bir gözüne tüm amelini
Diğer gözüne de günahını
Ve indirirsin ağırlığını