Çok Az Kaldı Şiiri - Yüksel Bey

Çok az kaldı görüyorum
Düşlerim renkleniyor
Gecenin karasında bir katre mavi, biraz pembe
Ruhum, hayal alevinde yeşil bir hare
Rüzgar, bir gülü koklar gibi dingin bu umut mevsiminde

Ay gülüyor artık pencereme
Yıldızlar gök dolusu, bir demet çiçek sanki gözlerim
Büyüyor içimdeki kucak dolusu çocuk yüreğim
Ümit topluyor seherde, toprak kokan ellerim
Çok az kaldı seziyorum

Her sabah bir anne öpüyor
Gül kokan yüreğimi
Çiğ tanelerinin bezediği kirpiklerim
Zikrediyor hayatın güzelliğini
Burcu burcu kokuyor duygularım
Çok az kaldı dinliyorum
Alev alev hislerim

Azat ediyorum artık ruhuma nikahlı hüzünleri
Yürek odamda ki sevinç dalga dalga
Eski rüzgarların sözü geçmez artık
Huzur sessizliğin yangısında
Ufuk aydınlanmakta
Artık bu karanlık şehre de güneş doğmakta
Çok az kaldı bekliyorum

Usul usul derinliğin dinginliğine akıyorum
Mutluluk gardiyan kapımda kol geziyor
Hayat artık yavaşça ellerini veriyor
Çok az kaldı biliyorum
Belkide kapıyı açmamı bekliyor