Çok Arıyorum Şiiri - Ahmet Öztek

Ben seni çok arıyorum.
Dinmiyor bir turlu gönlümdeki ateş.
Ben seni çok arıyorum.
Olmuyor yalnız gecelerime bir arkadaş
Çıkmıyor çaresizliğime ortak, bir eş
Ben seni çok arıyorum.

O eski günler burnumda tütüyor
Her akşam oluşunda, bu hasret yeniden başlıyor
Burada,
Dört duvar arsında,
Ne akşam ne sabah oluyor.
Yalnızlıklar içinde gözlerim yaşarıyor.
Ben seni çok arıyorum.

Sensiz kalmak,
Yapa yalnız kalmak, benim alın yazım mıydı.
Gecelere sığmayan bir çileyi çekmek,
Bu hasrete boyun eğmek,
Hep benim efkarım mıydı.
Nafile, ne zaman geçiyor, ne günler bitiyor.
Ne de dünya dönüyor, eskisi gibi
Ben seni çok arıyorum.

Engebe Şiirleri 26 12 1999