Çok ağlardım Şiiri - Ömür Yıldırım

Hayallerim vardı suya düştü
Annem kızdı al as kurur dedi
Tekrar senin hayellerin olur dedi
Pes ettim sanmıştım oda korkmuştu
Ancak belli etmedi içindeki lodosu
Yüzünün şekli yüreğimi ürpertmedi
Bian pes ettigimi düşündüm
O anı yasar gibi ailem geldi ilk gözlerimin önüne
Herkes ağlıyordu
Ve dört kişinin sırtında
Beyaz örtülü bir tabut vardı
Sesleniyordum kimse duymadı
Korktum
Mezar taşında adım yazıyordu
Çığlık attım
Yanlızlıgım bir çığlıkmış
Herkesmi sagırdı
Beni hiç kimse duymadı
Arkadaşlarım canlandı gözümde
Onlar beni görmüyorlardı
Kimi kuyumu kazıyo
Kimi öyle seviyoki
Sevgisi kalbine sığmıyo
Sonra diger insanlar geldi önüme
Bana ihtiyacı olan fakat
Benim tanımadığım milyonlarca insan
Perişan bir halde beni bekliyo yardım için
Belki belki derken
Kendime geldim
Ya pes etseydim
Ya hayatı elimin tersiyle itseydim
Bunlarmı olacaktı acaba
Ya şimdi ne olacak neeler olacak
Beni neler bekliyo ümidimi kesmediğim
Yalan dünyada