Çok ağladım anne Şiiri - Yasemin Güven

Bugünlerde hiç iyi değilim bedenim ruhum can çekilir olmuş aklım benden ayrı yaşıyor sanki...
Ben nereye kime aitim bilmiyorum bir kalpte yerim varmı seviyor muyum seviliyor muyum bilmiyorum...
Gecenin karanlığı gibi hayatım karanlık nefes alamıyorum ben öldüm mü yoksa anlayamıyorum...
Biri vardı sanki aşkım derdi seviyorum eşimsin hayatımsın derdi nerde ben nerdeyim kimse yok...

Bırakın bırakın gideyim evim nerde sevdiğim insanlar nerde kimse neden yok yoksa terkettiler mi beni...
Aklım bomboş kimseyi hatırlamıyorum düşünemiyorum yüzler birer birer silinmiş hafızamdan...
Ne sağım belli ne solum bari sen yardım et anne nerdeyim nasılım bilmiyorum sanki ölüyüm...
Yoksa beni yanına mı aldın anne kızına dayanamadın ağlamalarına kırılmalarına aldın sonunda...

Anne hala yoksun yanımda göremiyorum seni sarılamıyorum hadi tut elimden sarıl boynuma...
Gel kızım de ben burdayım üzülme de nerdesin anne niye hala yoksun sarılmıyorsun küstün mü yoksa bana...
Bana ne olmuştu ne yaşadım böyle beni benden edicek kadar herşeyi aklımdan silecek kadar ne oldu...
Çok ağladım anne geceleri çok üşüdüm seni aradım hep ama gelmedin be anne yoksa sendemi sevmedin beni...

YASEMİN GÜVEN