Ayrı gecen mevsimlerin yılların
Kışına az yazına çok ağladım
Aşık diye kapındaki kulların
Sözüne az sazına çok ağladım
Püskülü dökülmüş dalın yaprağın
Tek çiçek açmadı yamacı dağın
Gideli sıladan kuruyan bağın
Gülüne az pazına çok ağladım
Ben sensiz çektiğim ayrılık yeter
Kerem den fenayım Mecnun dan beter
Baharla birlikte yazım kış geçer
Karına az buzuna çok ağladım
Senelerdir feryadımı dinleyen
Sitem eder kadir kıymet bilmeyen
Ben gittikçe ardım sıra inleyen
Sesine az sözüne çok ağladım
Siyahı yürüdü işte ak başım
Seninle birlikte aşka sırdaşım
Yılları geride bıraktı yaşım
Çoğuna az azına çok ağladım
KURT oğlu hasreti çekti aşk sandı
Yudumluk sevdaya kandı inandı
Yıllarca içimde kor oldu yandı
Külüne az közüne çok ağladım
Kayıt Tarihi : 2.9.2011 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gönül yokluğunu, zehir diye içecek.
İlkbahar, yaz gençlikti, her gün başka bir çiçek,
Sensiz geçecek ömrün güzüne çok ağladım...
6+5 Lik şiire, 7+7 Lik Oldu anai içimden öyle geliverdi şiirini okurken havasına kapılıverdim ve hoş görünüze sığındım İbrahim bey.
Güzel şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum.
saygımla, sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (7)