Vurulan sadece o değil!
Farkına varın.
Vurulan benliğimiz.
Alınan sadece onun canı değil!
Anlayın.
O bizim canımız.
Her sabah toprağa yeni bir gül ekiyoruz,
Dikenleri olmayan,kırmızı birer gül.
Gözyaşlarımızla suluyoruz.
Hiçkimse istemez ki elleriyle gül dikmeyi,
Dikenlere dokunmayı.
Ancak bize dokundurtuyorlar,
Hergün bir değil bir kaç tane.
Vurulan sadece o değil!
Sınırlarınızı koyun.
Dokunmak var sonunda bu işin dikenlere, sınırsız.
Alınan can sadece onun değil!
Bizim canımız,canlarımız,
Haydi birşeyler yapın,
Şehit oluyor evlatlarımız.
Gülün dikenine tutunmak gibi acıyor canımız,
Sevdalarda hasret gibi,
Gurbette sıla gibi,
Tatlıyı yiyince bağrımızda yanma gibi,
Sıcağa dokununca irkilmek gibi...
Çok acıyor canımız,canlarımız.
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirle ve dostça....
Gülgün Çako
TÜM YORUMLAR (1)