çoğul zamanlardı..
imkanların paylaşılıp, acıların bölüşüldüğü..
ardında...
soluk kır çiçekleri ve menekşelerin arasına katlanmış
anılar bıraktın.
hep bilmediklerimizi konuştuk..
söyleyemediklerimizi yutkunduk...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta