Sen bir tepeden masal gibi geldiğinde gözlerime,
ben kendi masalımı terk edip, gözlerine benzeyen bir deniz seçmiştim kendime.
Bana aşkı öğretmişsen yorgun, kirli bir otel odasın da
bırak isyanım tam olsun yüreğimin sessizliğindeki kıyamete…
Bilirim, sen kendince bir hayatı onarmaya düşkünsün.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta