Sen bir tepeden masal gibi geldiğinde gözlerime,
ben kendi masalımı terk edip, gözlerine benzeyen bir deniz seçmiştim kendime.
Bana aşkı öğretmişsen yorgun, kirli bir otel odasın da
bırak isyanım tam olsun yüreğimin sessizliğindeki kıyamete…
Bilirim, sen kendince bir hayatı onarmaya düşkünsün.
Onarmak içinse gidişin; sen önce seni affet. Adına mavi dediğin çoğul eksikliğinde…
Gel' mi diyorsun?
Herkes kendi gördüğüne bakar
Peki hayatın rüzgarında kime yelkeniz?
Kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu
Hadi! en kanadığımız yerden susalım
'Gel' desen gelirdim
'Git' dedin ve gittin
sİeSnazHAK
Kayıt Tarihi : 29.12.2009 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
LİLİITH değil HAVVA söyledi :))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!