Çoğul bir yalnızlığa öykünme

Keziban Arpacı
64

ŞİİR


22

TAKİPÇİ

Çoğul bir yalnızlığa öykünme

.......
uykusu delik firarlar yakalanıyor çömez kirpiklere
ayaza kesti göçebe tebessümler
akşam üstü iniltileri titriyor kaldırımda
............son güvercin ağıdı nihavend..!
infazı tercüme ediyor ecnebi bir türkçe kulislerde
soyunuyor gözü şehla mısralar
belki çok erken ama
.................ben de sevmiştim seni....!

yazın anlamını giyiniyor susuzluk
kefenleri satıyormuş ölü mektupları
ipini koparıyor gölgeler aslından
ucu sızlar dalgınlıkların,göz yanılması
menkul şehvetler kaçıyor kulağıma
kasım patlaması...
demli ilk bakışına ölüyorum yar..!
.............geldin mi
ve
koyundan koyuna atlar ıssızlıkta salyalar
eski bir çoban yalnızlığıdır
kurdun kuzuyu kaptığı
söneceği mumların yatsıda
ki ellerde kandiller hâlâ yanıyor..!
belki biraz geç ama
sen de sevmiştin beni.

gölgelerim karıştı,kayboluyorum,
unutkan bir yosmadır koynumda yalan....!

2007

Keziban Arpacı
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 17:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


mutlak bir kandil gölgesinde terler kirpiğim.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Nermin Kılıçoğlu
    Nermin Kılıçoğlu



    ...evet
    kesinlikle çok geç ama;

    BEN -de- BAYILDIM SESLENİŞİNİZE...
    nerm-in-ce

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Keziban Arpacı