Çoğul Annem Şiiri - Ahmet Baris Ay

Öyle annem vardır
Büyük gözlüklerin ardından bakar Dünya’ya
Miyop bakışlarında hep sevaptır
Arka bahçeme gömüp gömüp sakladığım günahlar
Görmese de duymasa da
Ayaklarıma bağlı teneke kutular gibi
Her adımımı ihbar eder pişmanlıklar

Öyle annem vardır
Nesli tükenmiş bir gülüşü
Hamur gibi açar dudaklarında ipince
Dualar üfleyip ardımdan
Süt kokutur nefesimi
Güzün her döküldüğüne
Baharın her açtığına
Tutanak tutar

Öyle annem vardır
Saçlarını yaşlılık değil
Allı morlu hüznü ağartır tel tel
Telefonla her aradığında
Yeniden icat eder sesini Graham Bell

Bir derdini üzerime rendelerken
Yabancılaşır ana dilim
Dilim damağımda emekler
Yüzümü ıslatarak içimi soğutur
Kolonya gibi uçucu sesi

Öyle annem vardır
Bir sokak ötesi bile
Gurbetlerin en rutubetlisi olabilir
Balkonlardan sepet sarkıtıp
Okunmuş gazete ve banılmış ekmek yollar
Balık gibi avlar beni ömrün sokaklarından

Öyle annem vardır
Yarının kefesini hafifletmek için sanki
Nefesini daraltır
Pencere önünden uçar
Uğur böceği benekleriyle burnumun ucuna konar
Ardında terlik pabuç yarası bırakır

Öyle annem vardır
Annem öyle vardır