Çoğu Gitti Azı Kaldı Şiiri - Nihat Malkoç

Zaman nehri akıp gitti
Yüreğimi yakıp gitti
Her gelen bir bakıp gitti

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Geçen günde vefa yoktur
Yarınlarda cefa çoktur
Teselliye karnım toktur

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Boşa geçti onca yıllar
Nerede o saran kollar
Uçuruma vardı yollar

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Bugün dünden karalıdır
Yüreklerim yaralıdır
Can, uzağın maralıdır

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Kimsesiz bir seyyahım ben
Renklerden en siyahım ben
Mahzun kalpte bir âhım ben

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Adımlarım ahestedir
Aklım o son nefestedir
Bu çalınan son bestedir

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Misafiriz dünyada biz
Hayat denen rüyada biz
Suretleriz aynada biz

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Zaman aktı, vade doldu
Yüzümdeki güller soldu
Gün tükendi, akşam oldu

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Yaşamaktan nedir murat?
Yola koyul, dayan kırat
Uzağında bekler Sırat

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Her yer soğuk, yürekte hâr
Saçlarıma yağmakta kar
Ne de çabuk geçti bahar

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Gül bahçesi niran oldu
Şenlik yeri, viran oldu
Koca ömür, bir ân oldu

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Benliğini sarar hüzün
Aynalara küser yüzün
Yokuşlara döner düzün

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Ektiğini biçeceksin
Mevt badesi içeceksin
Bu dünyadan göçeceksin

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı

Sayılıdır her bir nefes
Sessizliği böler bir ses
Sonsuzluktur büyük adres

Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı