Sessiz ve oldukça sakin bir odanın sükunetinde
berelerimi yamalamaya çalışıyorum yaralarımla..
çaresiz kalmışlığım diz hizasında ve orta direk yıkıntıların koynunda
alabildiğine balçık ve karanlık bu dünya..
çoğu acıdan geçtim artık,
olması gerekenden fazlasını yaşayarak..
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
...ve hiç bir zaman geriye getirmiyor yaşanmışlıklarımızı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta