Benim bir cografyam yoktu halbuki,
Belki de bu yüzden kalmıştım bir çok dersten
Şu hayat okuluda..
.Ne var ki Mavi'yi severim gök yüzü kadar zengindir yüregim...
Sen adımı fısıldarken bulutların kulağına ben martılar biriktirdim Parmaklarımın ucunda, özgürdüm özgür olabildiğim kadar
İsminin kara kırallığında...
Ve evet masumdu duygular elleri bağlı bir fidye kadar masumdu elimde şarap çakır keyifken masamda..
.Tüm ağaçlardan özür dilerim
Fakat baş harflerimiz için değil az mı yazdım seni
kağıtlar üzerine bir bilsen
Kaç orman katlettim kaç ağacın evini başına geçirdim,
üstelik azmettiriciyim de hala şiire..
Sen farkında mısın peki avucunda ki yaraların,
İkimizde kanıyoruz kalemimizden..
Dur şimdi kabuk bağlamayalım bu en deli çağım...
Kayıt Tarihi : 4.7.2014 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!