Enaniyet hissinin sevgiyle çatıştığı,
Umudun, ümidini bitirdiği yer oldun.
Nazenin bülbüllerin cebirle ötüştüğü,
Gülmenin, anlamını yitirdiği yer oldun.
Bir tas su veren elin kıymetini bilmeden,
Garibanı, öksüzü, aç-susuzu görmeden,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
AH BENİM SEVGİLİ DOSTCAĞIZIM,
ŞAYET BEYNİM DURMADIYSA Kİ, ÖĞLEN ÜZERİDİR, SON DÖRTLÜK İLE İLK ÜÇ DÖRTLÜĞÜ NASIL UYUŞTURACAĞIM DİYE DÜŞÜNÜYORUM, İÇİNDEN ÇIKAMIYORUM.
SANKİ BİR TEZAT OLUŞUYOR GİBİ GELİYOR BANA.
GÜLMENİN ANLAMINI YİTİRDİĞİ YER,
UMUDUN ÜMİDİNİ YİTİRDİĞİ YER,
KURDA AZIK GÖTÜRÜLEN YER,
VE
BİR MUKADDES YER.
BAĞIŞLAYIN SEVGİLİ HOCAM, İZAHA MUHTAÇ KALDIM.
SEVGİLERİMLE
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta