Enaniyet hissinin sevgiyle çatıştığı,
Umudun, ümidini bitirdiği yer oldun.
Nazenin bülbüllerin cebirle ötüştüğü,
Gülmenin, anlamını yitirdiği yer oldun.
Bir tas su veren elin kıymetini bilmeden,
Garibanı, öksüzü, aç-susuzu görmeden,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum