Coğrafya Sentezi Şiiri - Amed Senci

Yaşadıkça yazmak lazımm
Anlatmak lazım olanları
Bir can havliyle koşup özgürlüğe solanları
Dört duvarın boğucu esrarında anlamdırmak
Birkaç kelimelik hazneyle
kaleme sarılarak amaçlandırmak lazım
Şehrin süslü neonları arasında dolanmak
Bir kız çocuğunun yeni tomurcuklanmış göğsünün islenmesiyle imgelendirmek
Coğrafyanın kaderini
Sırtüstü yatan savaşçının kafasından geçenleri tahmin edememek
Olanlara yön verememek
ne büyük kahır
Yollarda yürümek acıları ve açıları görmek
Küfürler savurmak
Dört cihanı sarmalayan ellere
Vede günün en doruk ıslatan saatlerine
Ulaşamamak
Yoldaş olamamak bir kalbe
Sevdanın ayakaltına ulaştığını
Orda taşındığını görmek
Amaçsız bedevileri görmek
ne büyük kahır

Yaşadıkça yazmak lazım
Derdi tasayı unutturmak lazım
Umut okşayan ana elini öpmek
Çocuk gözlerde vahşeti silmek
yaşattırmak lazım kadınları
Yaşamaktan vazgeçercesine
Dağların uğultusundan korkan bir zelzeleyi
Yıldırımlardan ağlayan bir bebeği
İstemsizce çekmek anne kucağından
Gömmek toprağa
Tanıklık etmek iç çekişe
ağlamak
alekar bir şekilde ağlamak
ne büyük kahır
Babaları
sırtlarında oğullarını görmek
Savaş alanında
Beyaz bayrağın kanlarla allaşmasına
Tanıklık etmek ve donup kalmak
Okuyamamak ondan sonra
Konuşamamak etnikcesine
Gözlemleyememek seyrincesine