Yarım kalan bir resim gibi,
Yaşanmışlıklar yarım kaldı.
Renkler karıştı birbirine
Yaşam tualinde.
Gülüşün rengini arıyorum,
Hangi renkleri karıştırsam birbirine,
O rengi bulabilirim?
Gece üstüme kapatır kapısını,
Gündüz sağırlaşır.
Kaçar yüreğimden tüm duygular.
Geriye insafsızca boşluk kalır.
Kalırım baş başa benliğimle.
Örülen ağlara esir olmadan,
Kanatlarımı çırpıyorum zamana.
Yine yalnız,yine tek insan çokluğunda.
Yanımda özgürleşmiş nefeslerin
Olması umuduyla,
Kendimi çoğaltıyorum kendimde.
16.01.2007
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herşey yarım,eksik ve kesik kesik.
ve mecburen yalnızlık
ve mecburen kendi kendini çoğaltmak.
günümüzde genelde herkesin muzdarip olduğu bir dert bu.
aslında konuştuğumuzda herkes bundan müşteki.
ama yine genelde kimse ilk adımı atmak istemiyor
kaldırmak için bu yalnızlığı ve anlamsızlığı ortadan...
güzel ve başarılı bir şiir olmuş.beğeniyle okudum.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)