Çoğalmak Şiiri - Mevlüt Ceylan

hüznün ve yüreklerimizin terinden
gecelere öfke işlemeli
öyle sıcak sokakları kalbimin
a canım uzat ellerini

şafak oturmuş gözlerinde
ölüler kanattı düşlerini
toprak terledi ve gömütler
gözlerinde gölgesi ölümün

ölümün bittiği yerde aşk başlıyorsa
iki gözüm kan ağlasın
üstümüzdeyse yıldızlar
çoğalıyoruz

ve ne ağır vurmada kalbim
içinden çıkıyoruz bir dağın
ölümse bütündür dualarda

kanımız yörüngesinde kurşunlar
gizliden duruldu gizliden
ve sen gülüyorsun
bu zulmün ortasında nasıl