Çoğalır Yongalarım Şiiri - Ülkü Kara

Bir adım ötesini hesap edemez oldum
Üşüştüler başıma baykuş ve kargalarım
Emekler heba oldu ne umdun da ne buldum?
Bitip tükenmiyor hiç hayatla kavgalarım.

Halimi anlatamaz dağ taş gelse de dile
Yalnızlığa terketti candan sevdiğim bile
Cellada boyun serdim kalbimde yokken hile
Şahidinmiş meğerse düştüğüm tongalarım.

Bedenimde her hücre dost eylesin sükûtu
Lâl gelsin nefesime mesken etsin tabutu
Yapıştı üzerime münafıklık tağutu
Arşa merdiven dursam boğuyor dalgalarım.

Kaya misali kalbe otururken taş ani
Beynini kemiriyor susmayan sessiz câni
Gününü gün ederken hep dostular ya hani?
Hani nerde etrafın saran o mangaların?

Hatalar ayıp olmuş dürülmemiş demek ki
Candan canana köprü örülmemiş demek ki
İnsanlıktan nasibim görülmemiş demek ki
Hiçbirinin üstünde kalmamış damgalarım

Dergah olan gönüle paldır küldür girene
Eyvallah dersen eğer; sonun böyle, biline
Fatiha oku artık yaşasan da dirine
Bedenin liğme liğme çoğalır yongaların.

15 şubat 2017
Bursa