Konu:Hayat,İnsan..
Adım atacak yer yok
Çoğaldıkça çoğaldık
Kim bunlar kimler geldi
Tanıyamadık yabancılaştık..
Gürültü patırtı şamata arttı
Kavgalar sesler çoğaldı
Eskiden ne güzel doğaldı
Yer gök insan oldu kalabalıklaştık..
Nefes aldığımız hava bölündü
Katledilen doğa üzüldü
Umutlar yüreklerde çürüdü
Çoğaldıkça çoğaldık..
Ekzoz dumanları arasında boğulduk
Gelecekten gayrı umutsuz olduk
Bir değil iki değil üçüz doğurduk
Çoğaldıkça çoğaldık..
Doğanın bereketi yetemez oldu
Açlıktan öldürdük kuşları kurdu
Her boş araziye bir gece kondu
Çoğaldıkça çoğaldık..
Hep umutlar başka bahara kaldı
İşsizlik arttı ücret azaldı
Şehirlerde sükûnet mazide kaldı
Çoğaldıkça çoğaldık..
Tarih:29.06.2010
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 29.6.2010 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Kurt 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/29/cogaldikca-cogaldik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!