Çoğalan Umut Şiiri - Ali Kenan Erdem

Şaire, bela mirastır, şiir.
Yazdıkça çogalan, çisede umut.
Akdıkça akmamak, arası durak,
Geldikçe gitmemek, döngüsü mısra...
Heceye üflenen soluktur şiir.
Sığ göllerde, uçuşan pervanelerle,
Ummana dalıp yüzmekten murat...

Şair, uçuşan yapraktır hazanda.
Şiir, lale kokan parklarda el ele mutluluk

Sensiz yılları tüketmektir şiir.
Kaleye savrulan çengelli ip,
Zapteylemek kaf dağının yücesini.
Burçlara kafiye oturtmak,Göklerde sada sesinde ahenk.
Gönle düşmektir.
Prangalı kapılardan akmaktır şiir...

Şair, uzaktan el sallamaktır gidenine.
Şiir, ince bellerde dolanan kollardır.

Şiir zırhtır kuşananına.
Yanıp sönmemek, kül dolu ateşlerinde,
Ağlamak, gülmemek, gülen gözlerde.
Ağlayan gönülde, neşeye doymak,
Kıtalar kurmak, uç zihinlerde.
Akmak,akmak, akmaktır şiir...

Şair, beklemeyi bilmektir.
Şiir, uğruna beklenendir.

Susayanına,leylasına, Mecnununa varmak.
Bin kıvrım tırmanmak patikalarda,
Piyer Lotide soluklanmak,
Haydarpaşadan Boğazı geçmek,
Sultanahmet silüetine dolmaktır şiir...

Şaire, bela mirastır, şiir.
Yazdıkça çogalan, çisede umut...