Akşam gecenin sancısını çekiyor
Uzak bir haberin müjdecisi gibi
Bir öksüz ağlıyor buruk ve derinden
Sanki dünyayı sırtlanmış bir başına
Sanki annesi hiç ağlatmamış göz bebeğini
Üstüne kül serpilmiş şehrin insanına
Bir makine uğultusu
Bir işportacı çığlığı gibi geliyor
Ve akşamın karnını tekmeleyen çocuklar
Seslerine gök gürültüsünü de ekliyorlar.
Şehri baştan başa yıkayıp böylece
Kendi renklerini açıyorlar.
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!