Codexy Şiirleri - Şair Codexy

Sen hergün köşe başlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan sefil insan

İnan yok farkımız birbirimizden
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;

Yalan bir sevgiye kalbimi açmışım
Ateşleri tutmuşum meğer
Sevmişimde hiç sevilmemişim
Boşaymış çırpınışlarım
Ona ulaşmak için karanlıkta
Attığım adımlarım

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

izlerini taşımak yük olur bana
seni unutur öyle ölürüm
bir daha seversem çok olur bana
kalbimi avutur öyle ölürüm

yalan hasretinle yaşamaktansa

Hasret ağlarını ördü yine
Yine ayrılık düştü başa,yine keder
Efsun olmuş gözlerim,yine uzaktaki yare
Anam babam bulun bu işe çare
Ölsem kaç kişi ağlardı arkamdan
Sensizlik çöktü yine ilk akşamdan

Muluyum sanma sensiz
Sen nasılsın bilmiyorum bensiz
Ayyaş oldum sarhoş oldum ilgisiz
Yaşamın anlamı yok sevgilim sensiz

Işıksız bir yolda yürümeye benzer hayat
Acısıyla tatlısıyla bir ömür sürer insan
Bazen ağlarsın kaybettiklerine
Bazen özlersin hasret kaldıklarına
Yollara bakarsın geliyormu diye
Gelmekte olan sana çok uzaktaysa

The stars had hung to the sky’s roof
As if they had been a glimmering candle light
The trees had come out from the earth’s deep heart,
Had got the cradle to wag with untimely wind.

You’ve been in my heart with your endless love for months

Sen bende...
Sabahların şafağı uğruna
Gecelerle ettiği bitmez kavgasın
Sen bende...
Gözlerine sürgün edildiğimde
Bakışlarının şahit tutulduğu davasın

yıldızlara baktım dun gece,
biri kaysın da seni dileyeyim diye
ama ne yazıktır ki,
karanlık kaldı ellerimde sadece...

bu akşam yine bekleyeceğim,