Bakışlarında yilların yorgunluğu var
Aydınlığı var yaşanmışlığın
Keşke bir de sevmesini bilseydin
Seni sevdiğimi anlayabilseydin.
Sevginin aydınlık duygusu damlar yüreğine
Anlarsın da anlamamaktan gelirsin
Uzaktan uzağa böyle
Aşk mı seni aydınlatan söyle?
Bir gün merhamet yada sevgi doğacak mıdır
Güneşin doğduğu gibi ufuktan
O an gelecek midir
Ah,anladım! Ne deliymişim,diyecek midir?
Gerisi dedikodu,fasa fiso
Söylenceler, asıl olan
Gece yarısı beynimizin ta tepesinden uçup
Kalbimizin tam ortasına konan.
Neyse, pencerenden uzaklara bak
Belki beni, belki pardesümü
Belki İstanbul’un ışıklarını görebilirsin
Gözlerini kapat..Kim bilir..
Aydınlığa çıkmak istemek
Aydınlığın ta kendisidir
Bir ışık vurmalı derinden,içinden
Yüzüne, kirpiklerine, ellerine…
Kayıt Tarihi : 13.9.2010 19:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aydınlığın ta kendisidir
Bir ışık vurmalı derinden,içinden
Yüzüne, kirpiklerine, ellerine'
.... Sustum ... Gıpta ile okuyorum....ŞİİR........
...Saygılarımla DAİM...
TÜM YORUMLAR (1)