Coded 14 : Anastasya Şiiri - Erdal Ceyhan

Kraliçe Anastasya emretti zayıfla, diye
Anacığım,bu göbek bana dedemden hediye
Kendisi zaptiye nazırıydı Havsa Cumhuriyetinde
Sen nasıl laf edersin bu şanlı geçmişe..

İşte laf olsun beri gelsin
Süslensin, püslensin biraz da terzilik var
Bütün Cumalarını Selimiye’de kılar
Henüz bıyıkları çıkmadı,alnı ak yüzü temiz..

Bugün Osman’ın ordayız köfte yemekte
Belki de yarın Burgaz’da, Varna’da parkta
Koca Nazım’la aynı bardakta
Aynı balık yağından içmekteyiz..

Ey koca Anastasya, seni unuttuk paspasta
Yapamadın bir pasta, gözlerimiz hep yasta
Allahım bunlarıda mı görecektik
Belediye’den aşağı bakınca..

En iyisi seninle arastada buluşalım
Saat sekiz sularında
Yani sular kararınca
Uykunu sonra alırsın Anastasya..

Bir güvercinim var yasta, çünkü kocası hasta
Sabah akşam dem tutar, çorbası tasta
Ey benim sevgili dostum, Sevgili Violet
Seni kimseler görmesin,seni kimseler görmesin..

Kıskanırım Bedesten’li Resuldan
Her akşam şarap içer, içen beşer şaşar
İnsan bu zayıf mahluk her şeyi yapar
Sen en iyisi kapını kapa, ağzını mühürle..

Eğer herkes bu yarışta birinci olsa
Lüsyen birinciler arasında en arkada kalsa
Nilgün, çenesini kapayıp mührü kapsa
Sonuçta, en iyisi kabaklı müjver.