Çocuktun Sen Şiiri - Yasin Yeşiltepe

Ve,
Çocuktun sen,
Güzel umutlar alınırdı sana,
Severdin,
Sevilirdin,
Düşsen dizin kanadığında,
Merhem eller sarıp sarardı yaralarını,
Ne güzel gözlerin vardı,
Ağaltmaya kıyamazdı annen.

Ve,
Çocuktun sen,
Her istediğin olurdu,
Parka giderdin,
Arkadaşlarınla kavga ederdin,
Hani yemeği beğenmeme lüksün vardı,
Arkadaşlarını toplar dağıtırdın,
Kedileri taşlardın,
Şımarırdın,
Yer, gök, senindi çünkü,
Caddeler, kentler, alınırdı sana.
Ne güzel bakarlardı uyuyunca,
Emir verirdin geceye,
Sen uyumadan,
Uyutmazdın yıldızları bile.

Ve,
Çocuktun sen,
Hemde en özgüründen,
Büyümeye adım adım giderken,
Çocukluğun bedel sayıldı,
Acılara geçilirken.

Ve,
Büyüdün sen,
Şimdi yalnızlıklar ellerini tutup gezdiriyor seni,
Annen ve baban gibi...! ! !