Ben sırlarını gömmüş boş bir mezarım.
Sır dedim ya bir ben biliyorum.
Bir ben biliyorum göğsüme yapışan imkansızlıkları,
kurak hayallerimi,ağaç gölgesinde ki umutlarımı.
Söyleyemem, söyleyemem ben sırdaşım, kendimin sırdaşıyım.
Ben hayatını kerpiç ile örmüş bir ihtiyarım.
Yaşıma aldanmayın yaşadıklarıma bakın; yıllarım yıllanmış,
sözlerim donmuş,gözlerim kısmış.
Hayatım zaten emanet,ruhum benden bıkmış.
Tüm bunlar neden? Diye sormayın susarım.
Aslında arada fısıldadım.
'Ben çocuktum,ihtiyar oldum'.
Kayıt Tarihi : 5.8.2005 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!