Çocuktum, bir hayal kurmuştum
şair olacaktım
sevdalısı olduğum çiçekler sunacaktım,
şiirler yazacaktım kara gözlü bir kıza
yazamadım bağışla beni hayat
bilemedim sevginin de bir gül olduğunu
uzakta açarken gönülde solduğunu
bilemedim
bir pınarın suyu da hasretle kuruduğunu
yaralı bir ceylanı yüreğinden vurduğunu
tükendik şimdi, yıllar gibi yaralandık
gözümde hüzün, yüzümde çizgiler kaldı
kalp kırgın
gönül dargın
düşler yorgun
diller suskun
vuruldu bir bir umutlarımız
bilseydim büyümezdim
soldu dudaklarımızda gülümseyen gül
dalları kırık bir ağaca bıraktık gözyaşımızı
kırıldı kanadımız kolumuz
dağ dağ cefalarla örüldü yolumuz
dilimde şarkılar, koynumda şiirler yok artık
Nuri CAN
Nuri CanKayıt Tarihi : 7.12.2017 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!