Çocuktum Şiiri - Kürşat Ünlü 2

Önüm arkam Sağım solum sobe...
Oy çocukluğum!
Görünüşte sade bir mahalleydi belkide ama inan bana gençliğim çok şey vardı çocukluğumda.
Mesela her akşam saklambaç oynar deli gibi koşardik,
Her akşam toplanır gecenin bir yarısına kadar sohbet ederdik,
Hele ki gündüzleri ver bize, akşama kadar eve dönmezdik.
Ha bide balkonlu evimiz vardı bizim başbelası bi delinin yani Fıratın bir türlü beni çagırmaktan  vazgeçemediği ama içinde güzel anıları olan...
Belki o zamanlar aklımız ermezdi belki çocuktuk ama bildiğimiz tek güzel ayrıntı da aramızdaki dostluk,arkadaşlık ilişkileriydi:
Mesela bizim grupta kimse kimseyi satmazdı,
Birimizin canı yansa sanki hepimizin canı yanmış gibiydi
Ya işte gençliğim!
Bizde ortamlar şimdiki gibi telefonlarla dolu değildi; ya sohbet vardı ya  oyun
Ya sevinç vardı ya da karanlıktan korku.
Ve... ortada bitmiş bi çocukluğum vardı ve de sekiz yılın acısını dizelere dökmek...