Çocuktum,
Orada bir yerde uzak bir köyde
Çamurdan inek yaptım kendime
Pırasa yolup koydum diye önüne
Babam bir kızdı bir kızdı
Çatlak küplere bindi;
Katarken önüme eğri boynuzlu ineği
Elime verdi, kıçıma çaldığı değneği
Arkamdan kükredi
“Adam ol, doğru güt ineği!”
Ben döndüm akşam olanda
İnek kayboldu dağlarda,
Çamurdan ineğimi verdim yerine,
Babam gene dövdü beni değnekle;
Anam kaptı beni dayaktan
Süt aktardı bana ocaktan
Ben de gülmüştüm azıcık
Dedim ki anama şakacık
“Süt içip büyüycem
Ben babayı dövücem!”
Anam öyle çaktı ki kaşlarından
Büzüştü dudaklarım korkudan;
Ana yüreği dayanamadı
Kucakladı bağrına bastı,
Oracıkta dalmışım uykuya
Şefkatin kokusu hâlâ burnumda...
Kayıt Tarihi : 21.11.2015 17:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Soyek](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/21/cocuktum-60.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!