Çocuktum Şiiri - Şuayip Reşadoğlu 2

Cocuktum ben, hep;
Babalar hic olmez SANDIM...
Bundandir ki; babama;
Bir de anama hic DOYMADIM…

Babam KIZDIMI,SANARDIM;
Gok gurluyor…
ANAM SARDIMI; ANLARDIM;
Melekler beni seviyor…

COCUKTUM, eller NASIRLIYDI;
Yurekler, NASIR TUTMAMISTI..
Duvarda KUR’an ASILIYDI;
OKUNUR, toz TUTMAMISTI…

COCUKTUM,ekran denen illet;
Daha koye girmemisti…
AKARDI sofralara bereket;
Kurt, henuz koye inmemisti…

Gelinlik genc KIZLAR;
Oya yapar, ceyiz HAZIRLARDI…
Yuzleri AY GiBi parlar;
EDEP, AR TASIRLARDI…

Eline YABANCI eli;
Hic ama,hic degmezdi…
Bir erkek gorse,HAYADAN;
Buram,buram terlerdi…

COCUKTUM, dereler;
PIRIL, PIRIL AKARDI…
Denizler tertemiz;
Lufer, zargana KAYNARDI…

BALIK TUTARDIK, kovalar dolusu;
YARISI komsuya giderdi…
ANAMIN beli AGRISA;
CAMI, komsu KIZI silerdi…

COCUKTUM,dugun olurdu;
Uc gun,uc gece…
Sofralar kurulurdu;
OYNARDI gelin,gorumce…

Yigit DELiKANLILAR VARDI;
Kolkola beraber OYNARDI…
Sevdigine soz verdimi;
OLUMUNE TUTARDI...

COCUKTUM, cenaze olsa;
Mahalle AGLARDI…
Yuregi iMANLI ADAMLAR;
Safta el BAGLARDI...

HOCA hatim indirir;
Kurus ALMAZDI…
Kefenler,kabre indirir;
ZARF nerede, SORMAZDI…

COCUKTUM, Kumas dokunur;
ALINIR,SATILIRDI…
Mendil gul diye KOKLANIR
KOYUNDA SAKLANIRDI…

Bir kurusluk caputu;
Kimse bes kurusa SATMAZDI…
Pazarda hakiki bal SATILIR;
HANIMLAR,haram bilir TATMAZDI…

Cocuklugumla beraber; gitti;
YIKILDI asaletin direkleri bir,bir….
FAZiLET omrunu tuketti;
Kitaplar CIKTI! ! ,Haram,helal hepsi bir…

..30.9.2013…