Ben siir yazmaya basladigimda daha bir çocuktum,
Ama umutlari tükenmis, gözü yasli bir çocuktum,
Gündüzlerim gecelerime karismisti, ben yoktum,
Kapkaranlik günler, umutsuzluk içindeki oktum,
Ben yokluktum, ben yalniz bir çocuktum,
Sevgi pesinde kosan,
Yalnizliga köle olmus,
Kurtulma çabasindaki ceylandim,
Çirpiniyordum, nefes almaya çalisan bir baliktim,
Ben derdimi kagida dökmege basladigimda,
Bir çocuktum,
Herzaman göz yaslari vardi,
Gülen gözler yoktu.
Ben simdi yalniz kalmis bir kurdum,
Bilmiyorum, nerdedir benim yurdum,
Belli oldu, uçurumdur benim sonum.
Ben bir çocuktum,
Kimsenin görmedigi,
Ben bir çocuktum,
Kimsenin bagrina basmadigi,
Ben bir çocuktum,
Çocuklugumu yasayamamistim.
17-02-2007 23:49
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 25.2.2007 15:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/25/cocuktum-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!